کد مطلب:48156 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » قرآن

لطفاً دربارة آية 16 حديد: أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ ءَامَنُوَّاْ أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَ مَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ توضيح دهيد؟

اين آيه، سرزنش از طرف ذات الهي، از برخي مؤمنان كه ادعاي ايمان دارند ميباشد، لكن در برابر ياد خدا و آنچه از طرف خدا نازل شد; خشوع و خضوع ندارند. اين آيه ميفرمايد: آيا وقت آن نرسيده كه دلهاي مؤمنان در برابر ياد خدا و آنچه از طرف او از معارف حق نازل شده، خاشع گردد.

اثر ايمان، بايد در شخص نمودار گردد، قلب مؤمن بايد با شنيدن آيات قرآن نرم شود، و در برابر دستورات آن تسليم گردد; واجبات الهي را انجام دهد و نواهي را ترك كند.

فردي كه در برابر ياد خدا و آنچه از ناحيه او نازل شده، بي تفاوت است، چگونه ميتواند ادعاي ايمان كند، مَثَل اين افراد، مانند يَهود و نصارا است كه كتاب خدا بر آنان نازل شد، لكن به خاطر آن كه دلهاي آنان دچار قساوت بود، بهرهاي نگرفتند و به دستورات آن عمل نكردند.

منظور از ياد خدا، چيزي است كه خدا را به ياد انسان مياندازد; بنابراين، عبادات، مانند: نماز، روزه حج، و هم چنين آيات قرآن، همه ياد خدا هستند، و انسان در برابر اين امور، بايد قلب او نرم گردد، و حالت تسليم در برابر خدا و دستورات وي داشته باشد; از غير خدا و آنچه او را از خدا دور ميكند، فاصله بگيرد. مراد از ]ما نزل من الحق[ قرآن است كه از ناحية خدا نازل شده، برخي افراد به زبان، ادعاي ايمان ميكنند، ولي در برابر ياد خدا و آيات الهي، خشوع و خضوع ندارند.

چه بسا زبان آنها هم گاهي به ياد خدا مشغول باشد، لكن قلباً در برابر دستورات او تسليم نيستند، و پيرو هوا و هوس خويشند و وابسته به دنيا و زينتهاي آن ميباشند. آية شريفه، عتاب و سرزنشي آميخته با لطف و محبت، نسبت به اين افراد است; خداوند ميخواهد آنها را از غفلت خارج كند كه با ترك گناه و كنترل هواي نفس، دلها را خاشع و خاضع سازند و از دستورات الهي پيروي نمايند.